Ben'deki ben Şiiri - Mürsel Münevveroğlu

Her insanın bir takım istekleri ve hiçbir zaman da gerçekleşmeyecek düşleri vardır. Fakat; yine de bu, “ istek ve düşlerini düşündükçe.. gah sevinir, gah üzülür..” lâkin, hayal aleminde gezinerek; bazan da, metefizik alemde yol alır... Boyutlar arasında
tur atarak, farklı dünyaların farkına varır. Kendi dünyasını da, bu seferler sırasında keşfederek; BEN’liğinin derinlikerine doğru yelken açar...
İçinde saklı bulunan asıl kendisi ile karşılaşır, konuşur, görüşür.. böyle kişiler, artık tekâmül basamaklarını çıkmaya başlamıştır. Gerisi; bir çorap söküğü gibi, kendi kendine gelir.. yeter ki; o, “İLK ADIMI” bir atabilsin. ben’lik basamağından sıyrılma kontağının anahtarıını bir çevirebilsin! ..
Haydi; aşağıdaki şiir ile beraber, siz de benim ile bir “İLK ADIM” atmaya var mısın? İçinizdeki kendinizle tanışmak, karşılıklı görüşmek ve ortak bir noktada buluşmak.. için. Haydi, daha ne bekliyor sunuz? ..
B E N ’ D E K İ B E N

ŞİİR NO: 190 10-02-2010

Düşlerimde, “SEN! ..” gökte; meleklerle, bir olsam,
Ben, ben’i aşıp; içimdeki “BEN”e, kavuşsam...
Tüm zerremi, Güneş’in fotonları taşısa,
Ruhumu, karşıma dikip; onunla buluşsam...

Kâinat’ın, en ücra köşesine dağılsam,
Siriyüs’ten sıyrılıp, Andromeda’ya varsam...
Samanyolu’nu aşıp, Vega’da karar kılsam,
Orda durup; ruhumla, ayrıntılı konuşsam...

Post içinden, “sonsuza giden...” bir, yol açılsa,
Üstüne; af ve rahmet, çiçekleri saçılsa...
Kollarım; Mevlânâ’ya ve Yunus’a.. kavuşsa,
Şefaatim, SEN’dedir. Ya! Muhammet Mustafa...

Damarımdan yol bulup, vücudumu dolaşsam,
Beynimde, biraz durup; “BEN KİM’im” diye sorsam;
Sonra kalbime inip, gönlüme kapı açsam,
Açılan, bu kapıdan; ben, RABB’ime ulaşsam... (inşaAllah)
03-03-2003 SAAT: 02:45 Konak- İZMİR.