Ben değilim. Şiiri - Ertuğrul Temizyürek

Dün çok kötü kalbimi kırdın
Üzüldüm
Kalbimi kırdığına değil de
Beni yanış tanıdığın için üzüldüm
Ağlasam mı?
Kızsam mı bilemedim
Yerde miydim yoksa gökte miydim anlayamadım
Canım bedenimi terk etmek istedi bir an
Çık git lan istediğin yere dedim
Ama gitmedi
Ve dün saniyelerin her birinin sırtına bin senenin yükünü yüklediler
Ve her bir saniye bin cefa ile bana sövüp sayıp küfrettiler
Ve senin yüzünden Tanrı evsiz kaldı
Ve benim bir suçumun olmadığını anladı
Oysaki tüm suçları ben kendi üzerime almıştım
Sırf sana bir kötülük dokunmasın diye benim yüzümden
Aldırmadı yalvarmalarıma “kıyamam ”dedi
“değerlidir senin gözlerinden her süzülen”
Anla ki güzel insan başına bir şey gelirse benden bilme sakın
Senin başına her gelecek olanın sahibi sadece bir ve tek olan Tanrın
Boşuna benden bilip de alma günahımı
Valla ben istemesem de Tanrı güdüyor üzülen her kulunun davasını
Her ne kadar kalp benim gibi gözükse de “sahibi benim” diyor her şeyin
“Ve kimse dokunamaz benim sahip olduğum eve
Görmedin mi hiç girmediğim eve yaptıkları için Ebrehe’ye”
Bilemem artık bazen istemesen de elinde değildir olacaklar
Kim bilir sana ne yapıp nereye koyacaklar
Şikâyet etmedim ama bazen şikâyet etmeye gerek duymuyor Yaratan
Ben şikâyet etmedim desem de bana diyor ki
“sen hele çık bir aradan, o senin değil artık benim davam”
Elimden bir şey gelmez artık güzelim
Bilesin ki artık seni üzen ben değilim…