Ben Değilim Şiiri - Nazmi Sancar Yıldırım

Dünde kalmış âh gençliğim,
Artık o ben, ben değilim.
Ellerimde bir hiçliğim,
Artık o ben, ben değilim.

Saçlarıma aklar düşmüş,
Ruhum buralardan göçmüş,
Sevda dediğim bir düş'müş,
Artık o ben, ben değilim.

Yılları boynumda urgan,
İstemez ki döşek yorgan,
Toprak bedenime kurgan
Artık o ben, ben değilim.

Kesilmiş gücüm yarıda,
Sönmüş ateşin harı da,
Tükenmiş ümit varı da,
Artık o ben, ben değilim.

Gelen yakmış bu ömrümü,
Kaçmış alevler döndümü,
Bilmem şimdi de söndü mü,
Artık o ben, ben değilim.

Yeter deyip yorulmuşum,
El yurduna kurulmuşum,
Dert çağında sorulmuşum,
Artık o ben, ben değilim.

Hayatıma ferman sürgün,
Gelip geçer elbet bir gün
Bitmez hasretimde her gün,
Artık o ben, ben değilim.

Tasa kalmış ondan geri,
Gitmiş gözlerimin feri,
Gel desende gönül eri,
Artık o ben, ben değilim.

Nerde eski deli yürek,
Neler yapmış neler felek,
Mert dediğim çıkmış kelek,
Artık o ben, ben değilim.

Kime el uzatsam yanmış,
Dostum diyene de kanmış,
Bu dünya koca yalanmış,
Artık o ben, ben değilim.

Vazgeçmişim sefasından,
Çok çekmişim cefasından,
Ne kaldı gayrı yasından,
Artık o ben, ben değilim.

Yapmışlar film dizi dizi,
Oynatmışlar her gün bizi
Ahir ömre attım sizi,
Artık o ben, ben değilim.