Bir akşam-üstü pencerenden bakıyordun
Ağır ağır, yollara inen karanlığa.
Bana benzeyen biri geçti evinin önünden.
Kalbin başladı hızlı hızlı çarpmaya..
O geçen ben değildim.
Bir gece, yatağında uyuyordun..
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
O geçen ben değildim.
Seni gören ben değildim.
Bunu bilen ben değildim.
O ölen ben değildim.
ister inansın - ister inanmasın / ne farkeder ki.. değilmi USTA..
çok güzel bi şiirdi şiirde kendimi buldum o pencereden bakan gece birdenbire uyanan
şiirde kendimi okudum
şiir/üstat.evet..ÖZDEMİR ASAF..yetmez mi..
bu kadar güzel anlatılamaz bir göz yaşı...acı...yüreğin sıkıntısı....bıraktım göz yaşlarımı kendime inat...hep yaşayacaksın ÖZDEMİR ASAF
sevdiğne kavuşamamış bi aşığın hasret dolu paylaşımı,gerçekten harika bir şiir...
Bu şiir ile ilgili 26 tane yorum bulunmakta