Ömür boyu apalarken görünüp
Yollara serilen ben' değil miydin?
Mü’min’lerin dertlerini bürünüp
Sırtına sarılan sen değil miydin?
Sahibiyken vatanından sürülen
Vatansızca, defterleri dürülen
Canevine süzme hançer vurulan
Bin ölüp dirilen sen değil miydin?
Zifr’i aydınlatan, emriyle, ŞEMS’in
Ağzımıza lâyık lezzetli ham’sin
Etek öpenlerce, söyle sen kimsin?
Diyerek yerilen sen değil miydin?
Krallara haddi aşma der iken
Dikkatli ol çirke düşme der iken
Rah-ı müstakimden şaşma der iken
Toz içre görülen sen değil miydin?
Müslüman ülkenin mihenk taşına
Çıkıp oturttular boşu boşuna
Geçen nesebsizce, Türkün başına
Yurdundan sürülen sen değil miydin?
Âlimleri sehpalara asılıp
Kur’ân okunan hâneler basılıp
Ceddi ile irtibatı kesilip
Bağları kırılan sen değil miydin?
Atınca, kör etti şeytanı sille
Hakkı tebliğ edip İlâhi dille
Nemrutla, Firavun, Ebû Cehille
Savaşıp yorulan sen değil miydin?
Hevâi nefsine doymadığından
Taşı gediğine koymadığından
Secde et emrine uymadığından
Şeytana darılan sen değil miydin?
Ne dersin İSLÂMİ? Esame köre?
Seni de ataşa çekiyor bire
Bu dertlere bir tek HİLÂFET çare
Ciğeri yarılan sen değil miydin?
Kayıt Tarihi : 28.4.2024 19:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!