iki kişiden biriyim yastığımın ucunda
diğer yarım meçhullerde, kaybolan yani
içimi sarıp sarmalar belki yosunlu bu sarmaşıklar
ne istediğimi bilmezcesine koşarım yine
gel derim sana gözlerimle
özlemimle.
özlersen sen de beni
ben titrek ses tonundayım
unuttum yarınlara umutla bakmayı.
birkaç ilaç hayata tutunduran yine
miligramlık depresanlar
sahte mutluluklar falan
seni senden ayıracak kadar acımasız dünya
ben de parmak izleri bıraktım ruhunda
hani kaybedersen beni
yine bula bil diye
istersen tabii.
ayrı geçirdiğimiz zamana yazık
bir pembelik düşün ciğerlerim kadar
ya sen renk körüsün
ya da ben yalancı.
Kayıt Tarihi : 27.11.2023 23:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Leyla](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/11/27/ben-de-umut-var-mi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!