Ben de Sizden Biriyim Şiiri - Zekâi Budak

Ben de sizden biriyim, gök kubbenin altında
Günlük telâşındayım herkes gibi hayatın
İşe yetişmek için koştururum her sabah
Aynı vapurda, bazen, ayni dolmuşta, mağmur
Seyahatler ederiz, yan yana oturup da
Açılmamıştır henüz çoğumuzun uykusu
Aklımızda aynı şey: “geç kalmamak” arzusu
Ayni boşluğa saplı durgun bakışlarımız
Karşı koymadığımız zamanın akışında

Hepiniz ya hemşire, ya hemşirimsinizdir.
Çarpışsak ta hafifçe, mâzuruzdur peşinen
İnip binerken, yahut, ani kalkışlarında
Ani duruşlarında bindiğimiz taşıtın.

Bir damla gibi her gün ayni insan selinde
Yüzerim sizler gibi, beni göremezsiniz
Duyamazsınız atan yüreğimin sesini
Neler düşündüğümü asla bilemezsiniz
Dökmesem mısralara içimdeki esini.

Hüzününüz hüznümdür kurşunlar kadar ağır
Okurum gözünüzden gönülden geçenleri
Hasta yatağındaki hastanızın halini
Bebenizin sütünü, birikmiş kiranızı
Geciken taksitleri, gelmeyen ay sonunu
Bilirim ve yaşarım sizin hesabınıza
İçimde hissederim yürek yangınınızı
Sayamadığım daha ne varsa size dair...

Çekmeden mihnetini her birinizin bir bir
Duymadan yüreğimde sıkıntılarınızı
Yanmadan derdinize nasıl olurdum şair.

(06.02.2005 - LÜLEBURGAZ)