Sevdiğimiz, sevgimizle büyüyor.
Seven, sevdiğini, nasıl övüyor.
Kuklalar, köleler bile seviyor.
Bırakın da, bari, ben de seveyim.
Beli incecik, göbek yelpazeli,
Yanakları, tombul, tombul, tazeli,
Şöyle gönlüme göre, bir güzeli.
Bırakın da bari, ben de seveyim.
Gözleri mavi, umman deniz gibi,
Bulunmaz ki asla, sevginin dibi.
Sevmişler hep, erenler ile nebi.
Bırakın da bari, ben de seveyim.
Kolları beni, sine’sine sarsın.
Zürriyet’imi, bahçesine garsın.
Benim gönlüm de, muradına ersin.
Bırakın da bari, ben de seveyim.
İnci dişleriyle, gülüp naz versin.
Saç’larına dokundukça, saz versin.
Cilvesiyle, Paksoy'uma haz versin.
Bırakın da bari, ben de seveyim.
Kayıt Tarihi : 9.1.2010 19:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abbas Paksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/09/ben-de-seveyim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!