Tut ellerimi
sözlerine eşlik etmek zorunda değiller
dinlerim sen masallarını bana anlat yeter.
öyle tatlı bir şarkısın ki defalarca söylenir.
susarsam gücenme
yazdıklarım sana aşık öyküler
ipekten bir tarlaya inciler ektim
sevdasız mı kalmıştı tüm heveslerin?
inanmam
nadasında gördüğüm melek yüzlü sevdiğim
beni rüyalarına sar yeter
tüm düşlerine misafirim
geceye serdiğim mavi beyaz rüyalar
yıldızın aklında bir beyaz kuyu, söylediği mavi deniz
deniz beni, güneş denizi özlemiş
güne inat gelmelisin.
İstanbul'a yazılan türkülerin,özlem dolu her hecesi,
sana yazılır sanki bir devrim öncesi
Tutarsızlığı hapsoldu dileklerimin ve yıkıldı günahkar düşüncesizliğim.
ben sana daha fazla birşey söyleyemem
aşktan utanacak kadar aciz özlemlerim
sen deniz deniz büyürsün
ufuklarda kaybolmaktan korkarım
yine ardından gelirim küçük bir çocuk gibi
sen de uzat bana ellerini
Öykülerini anlat göğün kucağında
seninleysem sonsuzum
aşkla soracağın her soruya bir cevap bulurum;
'ben de seni seviyorum! '.
Kayıt Tarihi : 3.11.2006 11:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aslında bu hikayenin sonu yok başlangıcı olmadığı gibi...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!