Irak değil yakınım; kalbim sana akmakta
Ay yıldızım, dilim bir; senle aynı köklüyüm.
Şu başına gelenler, ciğerimi yakmakta
Endişe içindeyim; derdim ağır, yüklüyüm;
Gardaş, ben de Kerküklüyüm!
Feryadını duyarım, duyarım da gelemem,
Üstündeki karayı çıkaramam, delemem
Bırak el uzatmayı, selam bile salamam.
Bu yüzdendir utancım, bundan boynu büklüyüm.
Gardaş, ben de Kerküklüyüm!
Nice zaman diyerek ha şuraydı ha bura
Uğradı milliyetçi duygularım dumura.
Prangaya vuruldum, bakma sakın kusura
İçim gider, gelemem; ayağımdan örklüyüm
Gardaş, ben de Kerküklüyüm!
İçim titrer görünce “gök bayrak”lı bir yazma
Bir “hoyrat” dinleyince, duyunca “Altın Hızma”
Bir şey gelmez elimden, ne olur bana kızma!
Fakat bir gün atlıyım, kılıçlıyım, börklüyüm
Gardaş, ben de Kerküklüyüm!
Kayıt Tarihi : 17.12.2020 01:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!