Bütün hoşgörüyü benden bekleme,
Sakın unutma ki ben de insanım.
Bilerek sırtıma bir yük ekleme,
Çekemez o yükü, dayanmaz canım.
Ateşe atarak, seyrime bakma,
Benzin taşıyarak daha çok yakma,
Suyla bir olupta üstümden akma,
Buna dayanamaz yıkılır han’ım.
Halisane niyet enayilik mi?
Tuzak kurmak artık bir yiğitlik mi?
Duygu sömürüsü bir iyilik mi?
Böyle olunca bak, titrer her yanım.
Bakınca ortama şaşırdım kaldım,
Her türlü ibretten dersimi aldım,
Bütün olanları Mevla’ya saldım,
Tükendi damardan çekildi kanım.
Ne yapayım diye gönlüme sordum,
Kendimi dağlara, taşlara vurdum,
Baktım insanlara hep Dertli yurdum,
Anlatacak bir tek kalmadı anım.
ERDEMLİ-07 Ocak 2015 Perşembe
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 8.1.2016 09:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bütün anlayışı sadece bizden bekleyen çevremizde ki insanlara...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!