BEN DE İNSANDIM!
Bende insandım,
Duvar sandığınız, sağır kaldığınız
Yıkılmaz deyip, sırtınızı yasladığınız
Hep yüzüne bakıp güldüğünüz
Ama ağlatarak hergün öldürdüğünüz
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta