Ben de Gidiyorum. Şiiri - Hıdır Yallı

Solan bir gülün akşamıydı,
Güneşte solmuştu birlikte
Karanlığa gömülmüştü sanki her şey,
Yürekler suskun ve çaresizdi,
Göçüp giden bir baharın yorgunluğu gibiydi.
Süzülüp gidiyor nedense seninle birlikte her şey,
Ardına bakmadan ve acılı yüreklere aldırmadan.
Yine çekip gidiyordun işte,
Gidiyordun her zamanki gibi umarsızca.
Solgun akşamları bırakıyordun geride.
Bir de beni.
Yalnızlık kokuyor şu loş akşamlar,
Benim de gitme vaktim geldi,
Gitmeliyim ben de buralardan,
Hep sen mi çekip gideceksin,
Yalnızlıkları bana bırakaraktan,
Usandım artık bu nazlardan
Bu eda ve tafralardan.
Yoruldum sonu gelmez sevdalardan.
Artık bırakıyorum yalnızlığımı ısısız dağlara,
Ormanların sonsuzluğuna gömdüm her şeyi,
Şimdi usulca gidiyorum o eşsiz diyarlara Gülüzara,
Gülümsüyorum kendi kendime sessiz ve mutluca…