Ben de Geleyim Şiiri - Bahri Yıldırım

Sana meyil verdim elbet, dönüşüm olamaz yoldan
Sol yandaki acılarla, yanmaya ben de geleyim
Kurtuluşu sende gördüm, korkum olmaz hiç bir kuldan
Kutsal aşkın badesinden kanmaya ben de geleyim
-
Aç gönlünün kapısını işte geldim uzaklardan
Aşkla dönüşen Mecnun’a dönmeye bende geleyim
Her güçlüğe göğüs gerdim aştım hain tuzaklardan
Zerre zerre her yerine sinmeye ben de geleyim

Başın dik tut, eğme asla, her aşk böyle emek ister
Acıları şerbet gibi banmaya ben de geleyim
Başını hep ona yasla,’ sen canansın’ demek ister
Güller sakladığın dala konmaya ben de geleyim

Yıllar, yollar tükense de umudumun adı sen ol
Yokluğunu acılara banmaya ben de geleyim
Çileler dokusam güle vuslatımın tadı sen ol
Adını hep güzellikle anmaya ben de geleyim

Yazıldık bir aşk kitabına tez başladık okunmaya
Bu sevdayı bin bir dilden, sunmaya ben de geleyim
Sana hüzün değer diye kıyamazken dokunmaya
Bu vuslatın gemisine binmeye ben de geleyim

Dalga olsam ben vurayım her kıyıya, her köşeye
Yıldızlardan yüreğine, inmeye ben de geleyim
Dosteline yaren olmak, yeterse sende neşeye
Yüreğinde sızı olup, dinmeye ben de geleyim