Ben kendimden giderken
hep sana geliyordum
Zemheri ortasında
aşk ile eriyordum
Güneşe benzerdi yüzün
Başını çevirdiğinde
Titreyip üşüyordum...
İnsan kavuşur mu sevdiğiyle
Yollara aşık iken?
Kapama gözlerini
bakmadığın yer karanlık
kirpiklerin diken!
Koynumda umut,
koynumda pişmanlık
Ne varsa sana getirdim
Ben de biriken...
Korkmaz Bıçkın
Kayıt Tarihi : 13.12.2019 00:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!