(Sen de bir gün gelir, unutulursun)
Ben de bir zamânlar yandım kavruldum
Rüzgârlar önünde koştum savruldum
Her gün cân evinden bin kez vuruldum
Sen de bir gün gelir, unutulursun
Unutulmaz olan, kalpteki yara
Bir anda gözlere inerken kara
İstemem düşmesin, kimseler dara
Aylar yıllar geçer, unutulursun
Anılar küllenir, mâzide kalır
Birbirinden derin, izleri kalır
Gök kubbede yalnız, hoş sadâ kalır
Devrânın dönünce, unutulursun
Dostluğun özünde hiç vefâ yoksa
Neyleyim onlarca dostların çoksa
Her biri gönülden pek de ıraksa
Mîâdın dolunca, unutulursun.
19 Ağustos 2018-Kaletepe
Kayıt Tarihi : 19.8.2018 14:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!