Şair olamadık
Aşk, hep ufukta baktığımız gemi gibi
Limanımıza uğramadan geçti gitti
Yazabileceğimiz, şizofrenice yaşamak istediğimiz duygular kaldı
Onu da ne kadar dile getirebiliyorsak artık…
Sen diye içiyorum şarabı
Kadehe gözlerin düşmüş
Öyle bir bakışın var ki
Gel de sarhoş olma
Hele ki bu dolunayda
Hele ki sahil kenarında
Adama deli derler sonra…
Rüzgârlarla buselerimi gönderiyorum
Dudaklarından yüreğine aksın
Ruhunu huzur kaplasın
En güzel rüyalar merhaba desin
Uyku âleminin rüya perdelerini senin için açsın…
Kopup gidemezsin ölüm gibi
Açtığın boşluk cehennem
Ben daha senle yaşamasını öğrenemedim
Sensizliği yaşatma bana…
©
07 – 09 – 2017
03 : 07
Kayıt Tarihi : 7.9.2017 04:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!