Kendi asiliğimi dizginlemek kolay mı sanırsın?
Deliliğimin sınırı yok ki; uslandırayım,
Ellerin avucundayken kaderim,
Biçareyken, böyle bir başıma çırpınırken
Söyle mutluluk nasıl ağırlanır ki?
Karlı dağlar gibi ümitlerim yüreğimde,
Beynim olanaksızlıklarda hayaller üretirken,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta