Ben Daha Ne Söyleyim? Şiiri - Sait Yalçın

Senin aşk dediğin şey, kuru laftan ibaret,
Benimse kastettiğim, YÜCE HAK'ka ibadet,
Her an başkalarından, bekler oldun icazet...

Böylesi muammalı, zayıf gönlü neyleyim?
Sevmeyi bilmezsin ki, ben daha ne söyleyim?

Yiyip-içmek, eğlenmek, güzel gelmişti hani,
Yalan dünya bunların, hepsi bomboş ve fani,
Bilmiyorum bu gönlüm, nasıl sevmişti seni...

Yalancıyı silerim,işte ben hep böyleyim,
Sevmeyi bilmezsin ki, ben daha ne söyleyim?

Can-ı Canan'çün bilmek, işte benim zaafım,
Sevdiğini düşünmek,öyle sanmak tek gafım,
Pula tamah edene, söyleyecek yok lafım...

Yaratılanı hor gör, sonra de ki sevdiğim,
Sevmeyi bilmezsin ki, ben daha ne söyleyim?

Ayrılığı sen seçtin, ben seçmedim bu sonu,
Elimi verir-vermez, kaptırmıştım bak kolu,
Ortaya çıkardım bak, oynadığın oyunu...

Anıları aklımdan, sen gibi mi sileyim?
Sevmeyi bilmezsin ki, ben daha ne söyleyim?

Aşık Oğuzhan derler, benim garip adıma,
Gerçek aşkı seçenler, varır benim tadıma,
Yalnızlık düşse bile, şuan benim payıma...

Bir gün elbet mutluluk, beni de bulur derim,
Sevmeyi bilmezsin ki, ben daha ne söyleyim?