Ben Daha Gidiyordum Şiiri - Sarı Zambak

Ben daha gidiyordum
Onlar dönerken bu yoldan
Ben sürekli baştan başlıyordum
Onlar yeni sonlar keşfederken
Aldatıyordu beni
Karanlıkların sonunda gördüğüm her ışık
Yaklaştıkça anlıyordum fosforlu taş olduklarını
Ve yine yeni çıkışlar arıyordum
Ve tekrar tekrar başa dönüyordum

Her seferinde yeni filizler veriyordu umut ağacım
Ve hep açamadan kuruyordu
Tam yüzüm güldü gülecek derken
Umut ağacımı buduyordu birileri zamansız
Taze filizler açmaz oluyordu
Açanlar kuruyordu
Ömrüm öylece yitip gidiyordu
Karanlığın kuytusunda
Yalnızlığın ortasında...