Ben dağlarda ölmeliyim Şiiri - Ahmet Coşkun

sığmam ki şu yıkık şehre
atsam mı kendimi nehre
karışsam ulaşsam behre
ben dağlarda ölmeliyim

dost dediğin sözün yiyen
yalan kürkten urba giyen
dar gününde kaçıp tüyen
ben dağlarda ölmeliyim

sevda dediğin ayak bağ
günlük giyer soyar bu çağ
yaşamak sokak sokak ağ
ben dağlarda ölmeliyim

bozulmuş düzen dokusu
kulakta gam dert türküsü
her yerde garip öyküsü
ben dağlarda ölmeliyim

dağların morunda sırtım
ev istemem çör çöp çitim
boş ver hayat ecel içtim
ben dağlarda ölmeliyim