Ben Çukurovayım Şiiri - Fahri Çinçik

koymuşum başımı
torosların yamaçlarına
sokmuşum ayaklarımı
akdenizin
tuzlu serin sularına
kaygıyla seyrederim
olup bitenlere
inanamam gözlerime
henüz
on yaşında
körpecik çoçuk
sıkıştırır
küçüçük eteğine
kocaman
pamuk tarlasını
taşır ha taşır
nerden bilsin
beslenmenin
bu kadar ağır
yaşamın bu kadar acımasız oldugunu
taşır ha taşır
durmak yorulmak bilmeden
taşır ha taşır
tere keser
taşım toprağım
çakallar yalanır
alın terimde
yeni patronlar doğar
harcanan emeğimde
susar turaç
susar keklik
ve kan ağlar yüreğim
öfkeli seller akar yanaklarımdan
taşar seyhanım
taşar ceyhan
alıp
götürür biryerlerimi
bilinmez bir yöne

ben çukurovayım
bal arıları
yuva yapmış göz bebeklerime
şarmaşıklar çiçek açmış
kirpiklerimde
yanaklarımda
çakır dikeni
ebe gömeci
ve vızıl vızıl
işçi arılarım
kaşlarımda pusu kurmuş
arı düşmanları
çıkan arı
dönmez geri
beslenir şişer
arı düşmanları
alem yaparlar
keyif çatarlar
kaşlarımın üstünde
bir hasat mevsimi daha
arısız
balsız
kalır kovanlarım

ben çukurovayım
dev fabrikalar
gökdelenler
çöksede gögüsüme
dozer bıçakları
kanatsada etlerimi
komporosorle
kırsalarda kemiklerimi
namertim of dersem
yeterki
çalınmış emeğin
bir damlası
düşmesin yapraklarıma

ben çukurovayım
koymuşum başımı
torosların yamaçlarına
sokmuşum ayaklarımı
akdenizin
tuzlu serin sularına
kaygıyla seyrederim
olup bitenleri
inanaman gözlerime
günlük aşklar
kamp kurmuş
ayak bileklerime
akıtırlar kirlerini
maviliklerime
cok yıldızlı oteller
sıralanmış sahillerime
acımasızca
ihanet ederler
yeşilime
kültürüme
tarihime

ben çukurovayım
bilen bilir
bilmeyenler
gıptayla bakar
kıskanırlar
çekemezler
rahatımı
bilmezlerki
görmezlerki
göğsümün ortasında
çarpık bir kent
kirletir ciğerlerimi

23/07/1995 Adana