Ben çok yoruldum inan sensiz olmaktan.
Çok yoruldum sana doğru koşmaktan.
Bir adım da sen gelsen,
Yada bir tatlı söz söylesen,
Dizlerim tutmuyor artık ellerim kopuyor,
Gözlerimde birtek senin rengin var,
Burnumda kokun,
kulağımda sesin,
ve acısı sensizliğin.
Sensiz bir an,
Bir zaman
Bir dakika kalmaktan korkuyorum.
Sonra kafama dank ediyor.
Yüreğime doğru bir sızı,
Sonra yine dizlerim tutmuyor,
ve yine başa dönüyorum.
Sen yine senle,
Oysa ben hayalinle başbaşa kalıyorum.
Aslında son yazmıştım....
sonra sanki devamı olacakmışcasına....
Ümitlenmiştim.
ikinci bölümü olmayan bu aşka,
Bence haklısın, sen başla son yazmaya,
Bende alışayım artık sensiz olmaya.
Kayıt Tarihi : 5.11.2012 10:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!