Ben Çok Yaşamam Şiiri - Mehmet Cihat Üstün

Ne derman var bende ne dizde takat
Şu ömür yolunu böyle koşamam
Tüketti varımı yediğim tokat
Bu gidişle zaten ben çok yaşamam

Karşımda dururken şu yalçın dağlar
Titrek ellerimle asla aşamam
Yorgun kalbim damla damla kan ağlar
Bu gidişle zaten ben çok yaşamam

Yapıştı canıma bitmez çileler
Bundan sonra hüznü kolay boşamam
Çevremde varken bu denli hileler
Bu gidişle zaten ben çok yaşamam

Tebessüme hasret kalmış insanlar
Hayat neşesiyle dolup taşamam
Beni umudunu yitiren anlar
Bu gidişle zaten ben çok yaşamam

Bana diyorlar ki sen de zalim ol
Ben gönül yıkamam yürek deşemem
Herkeste tıkanmış kalpten geçen yol
Bu gidişle zaten ben çok yaşamam

Aramayın bende evvelki beni
Hiç eskisi gibi esip coşamam
Öyle bir bıkkınlık sardı bedeni
Bu gidişle zaten ben çok yaşamam

İknaya kalkmayın hiç hevesim yok
Yeni umutlara temel eşemem
Yarını sevdiren tek bir resim yok
Bu gidişle zaten ben çok yaşamam