Her şey iyi güzel de, bazen tam uyumak üzereyken “Ben çok yalnızım.” diye ağlamaya başlıyorsun. Yalnız olmadığında dahi böyle hissetmek, ağlamaktan daha çok koyuyor insana.
Yaşadığın onca şeyi unutmak için uyuyorsun. Sonra uyanıyorsun ve yine aynı bataklıkta olduğunu fark ediyorsun. Hiçbir şey değişmiyor.. Batalıkta yine çırpınırken buluyorsun kendini..
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta