Her şey iyi güzel de, bazen tam uyumak üzereyken “Ben çok yalnızım.” diye ağlamaya başlıyorsun. Yalnız olmadığında dahi böyle hissetmek, ağlamaktan daha çok koyuyor insana.
Yaşadığın onca şeyi unutmak için uyuyorsun. Sonra uyanıyorsun ve yine aynı bataklıkta olduğunu fark ediyorsun. Hiçbir şey değişmiyor.. Batalıkta yine çırpınırken buluyorsun kendini..
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
