ben üşümemiştim
çıplak ayaklarımla buzlu yollarda yürürken,
gecenin karanlık ayazında, iliklerime işlemişken soğuk,
hasret eserken hoyratçasına yüreğimde,
ay, ay, gün, gün tükenirken yıllarım,
ben üşümemiştim.
bırakmıştın ya kar dağını, arkana bakmadan giderken,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




şimdi çok üşüyorum bir tanem,
kat, kat yorganlar örtüyorum üstüme,
titreyerek uyandığımda düşten
korlaşmış yüreğime sokuyorum ellerimi,
ben çok üşüyorum
Çok duygulu son derece güzel bir şiir kutlarım ustat saygılarımla
Ardahan,gece,kar,yalnızlık,soğuk her şey ne güzel sarmalanmış Elinize sağlık.
Dışarıda mevsim bahar... hava açık, gökyüzü şen...İçimde ise kış kıyamet, hava ayaz...Bahar gelmiş neyime...Haklısınız dostum, haklsınız..Her insanın bir güneşi var o güneş doğmuyorsa, batmışsa.. Üşünür elbet...
Güzel dizeleri sepmişsiniz... Yüreğinize sağlık
şimdi çok üşüyorum bir tanem,
kat, kat yorganlar örtüyorum üstüme,
titreyerek uyandığımda düşten
korlaşmış yüreğime sokuyorum ellerimi,
ben çok üşüyorum
denicek bir şey yok degilmi kalemin daim olsun
kutluyorum
Bu şiir ile ilgili 54 tane yorum bulunmakta