Bir anda dökülmeye başladı gökyüzünden yıldızlar.
Her pırıltı tek tek düştü yere değerek tenime.
Bu sefer ki çok farklı başka bir duyguydu.
Ömrümde bir kaç kez mutlu olduğumu sanmıştım bu gün anladım.
Gerçek mutluluk bambaşka bir şeymiş bütün renklerin bir araya gelmesi dansetmesiymiş.
Sahi neydi bu bir anda yıldızları yere döken.
Meğer çok değerli olan bir kalpmiş bana mutluluğu hissettiren
Ben tek tek toplamaya çalışırken yere düşen yıldızları.
Ay sevgiyle gülümsedi şaşkınlığım bir o kadar daha arttı.
Sus dedi ay bu gün bütün yıldızlar senin gök kuşağı da köprün.
İstediğin yere gidebilirsin.
İyi de ben hiç bir yer bilmiyorum dedim.
Ay çoban yıldızı gösterecek sana yolunu dedi.
Ben önce yere düşen yıldızlara baktım.
Sonra da çoban yıldızına
Aya baktım dedim ki ben bırakıp gidemem.
Beni bu kadar çok seven varken.
Ay peki dedi bu senin son şansındı.
Ben çok şaşkınım beni kimse sevmiyor sanmıştım.
Dünyaları verseler ben yinede vazgeçmem sevgiden.
Vazgeçemem beni sevenlerden…
Kayıt Tarihi : 26.6.2011 22:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu yazının hikayesi ömrümde hiç bu kadar mutlu olmamıştım.Bu yazıda yıldızlar hiç tanımadığım sayfamı ziyeret edip yorum yapan arkadaşlar.Kalpte benim için çok değerli olan güzel bir kalbe sahip bir arkadaşın.O kadar çok yorum yağdı ki sayfama tek tek başa çıkamadım bende oturup bu yazıyı yazdım.Teşekkür ederim İbrahim bey teşekkür ederim arladaşlar teşekkür ederim yıldızlara benzeyen güzel yorumlarınız için...
Yüreğinize sağlık ...Kutluyorum...
Vazgeçemem beni sevenlerden…
Beni ençok bu bölümü etkiledi. Harika bir şiirdi. Tebrikler.
Nesir - şiir karışımı ve hatta deneme havası olan bir yazı.
Nesir şiir desek, sanırım biraz daha düzenlenmesi gerekir.
Tabi, her zamanki doğallığınızı mehtaba sermişsiniz, yıldızlarla el ele tutuşturmuşsunuz...
Etkili olan tarafı zaten bu içtenliğiniz..
MUTLULUK: Bütün renklerin bir araya gelmesi ve dans etmesi imiş.
Yine de bakışa ve hissetmeye, algılamaya bağlı değil mi, gerçek mutluluğun aslı.
Işıltılı yıldızların renkleri... Beyazın, saflığın, temizliğin sembolü olabilirler belki. Rengi ise, aranılan mutluluğun bütün renklerinden oluşuyor mu bilemem…
Mutluluğun yolunu göstermişken Ay'ın muazzezliği, gök kubbeyi sana köprü yapmış ve yollarına yıldızlardan çiçekler sermişken gece senin gönül saflığına...
Sevenlerim var, onlardan uzak duramam, diyerek bu güzel tılsımlı gecenin, mutluluğa götürecek akışını, hayâlı uçuşunu ve huzur verecek kanatlanışını geri çevirmek...
Sevenlerim var diyerek, yaşanılacak o muhteşem ve efsunlu sevgi âlemine gidişten vazgeçmek...
Sendeki gönlün kıymetini bilmek mi, değil mi?..
Hayal kurup ve sonra hayalinin ihtişamına erişememek...
Son şansını da değerlendirememek...
Hani dünyaları da verseler, sevgiden vazgeçmem diyen yürek?...
Sadece sevenlerin sevgisiyle avunan bir gönüle bürünmek...
Başkalarının sevgileriyle teselli bulmak...
Kaderin bu şekilde tecelli ettiği zannına kapılarak sevmek gibi ulvi duygulardan uzak kalmak...
Kendinden vazgeçmek, ama kendini adadıklardan -sevgi fanusu içine hapsederek yüreğini- hayattan elini eteğini çekmek...
Başkaca denecek bir şey kaldı mı bilmiyorum...
Bu yazdıklarım lütfen sizi kırmasın, üzmesin...
Şiirin altındaki, sis perdesinin derinliklerindeki duyguların yansıması gibi geldi bu dizeler bana.
Yanılıyorsam yine o yüce, tertemiz ve saf gönlüğünüzün enginliğine sığınıyorum.
Sevgi ve saygıyla kalın.
'GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ'
Başat seçimini sevgiden yana yapan bir şiir algısı sayfada çok şık duruyordu.
İlgiyle okudum.
Kutluyorum.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (5)