Biraz annen, biraz baban
Biraz ağabeyin, biraz yengen
Biraz anneannen, biraz babaannen
Biraz kız kardeşin görümcem
Biraz ablam, biraz yengem
Doğrusu biraz da babam, annem
Destursuzca girdiler aramıza
Bize hiç söz hakkı vermeden
Bizde iki okumuş cahildik,
İdare edemedik onları,
Ortamı germeden
………………………………
Netice,
Sen ve ben
Bir hiç uğruna
Ayrılmak zorunda kaldık
Evliliğimizin daha baharında
Birlikteliğimizi sürdüremeden
……………………………………………………
Hani evlilikten nefret ediyorduk,
Bir daha ikimizde hiç evlenmeyecektik
Önce sen evlendin,sana inat ben evlendim
Sonra duydum ki, mutlu değilmişsin, üzüldüm
Kimseler duymasın amma bende mutlu değilim
Kendimizi geçtik, olan çocuklara oldu
Ne baba evinde, ne ana evinde mutlu oldular
Bir kuru inat uğruna aramızda kayboldular
Keşke ayrılmadan önce,
Boşayanla, boşananla
Bir güzel konuşabilseydik
Sonra onlardan ders alıp,
İlgili, ilgisiz herkesin,
Aramıza girmesine,
Müsaade vermeseydik
Keşke…… Keşke…………
Bugünlere gelmeseydik
……………………………………….
Çocuklarımızın hatırına,
Gevreği içine dürseydik!
Ufak tefek kırgınlıkları büyütmeyip,
Zamanla nasıl olsa düzelir diyebilseydik..!
(11.04.2011)
Kayıt Tarihi : 11.4.2011 16:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ayrılmalarda en büyük zararı çocuklar görür... azıcık sabır bazen en güzel ilaçtır....
Bir anlık kırgınlıkların bize getirdikleri dediğiniz gibi en çok yara alan çocuklar oluyor.İnsan kaybetmeyince elindekinin değerini bilmiyor.
Pişmanlıklarınızı çok güzel dile getirmişiniz...
Bir anlık kırgınlıkların bize getirdikleri dediğiniz gibi en çok yara alan çocuklar oluyor.İnsan kaybetmeyince elindekiniz değerini bilmiyor.
Pişmanlıklarınızı çok güzel dile getirmişiniz...
TÜM YORUMLAR (3)