ben çoğu zaman akşamları
yolculuğa çıkarım yıldız yukarı
unutsun diye onca pisliği
çirkinliği gözün yuvarı
ordan seyrederim ayın som ışığında
tedirgin dünyamızı kirli sarı
yine de çıkıp gelir bir kara güneş
haklı kılmak için bir intiharı
yırtılır gökte sabaha karşı
suskunluğa dönüşen çığlığın zarı
bu senin şiirindi: ahmet necdet
yaşanmamış aşkların sonbaharı.
Kayıt Tarihi : 4.4.2015 17:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!