Hani nerede o çocukluğum
Özledim çocukluğumun yaramazlığını
Burnumu koluma silmeyi
Yeni pantolonu giyince hemen dizini yırtmayı
Kazaklarımın üzerindeki kirleri
Çamura bulanmış yüzlerini
Misket oynarken mızıkçılık yapmalarımı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Sahi, hani nerede o çocukluğum...
Ne zaman iyileşti, sürekli kırılmaz denilen fındık ağacının dallarıyla birlikte yeri öptüğünde dizlerimde açılan yaralar...
Benden kurtulduklarına sevine sevine, onlarda büyüdü mü, benimle birlikte...
Nerde hani, geveze anneannemin bayram kınaları, hediyeleri... Birde babamın geliş gidişleri...
Güzel bir geziye vesile oldunuz...
Ellerinize, yüreğinize sağlık, Mahmut Bey...
Nicelerine inşaAllah...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta