Ben Çocuklar için Öleceğim

Yeni çapalanmış toprak kokusuna bulanır
Çiğ damlaları sarar yüreğimi,
Ortada bir tren yolu,
Vagon vagon asker taşınır cepheye
Vagon vagon ölüm gelir gerisin geriye

Nar çiçeklerine dokunur başım
Ah o başım,
Ah o başım yine sarhoş
Kimi sevdi, kimlerden geçti,
Kimin koynundan çıkıp geldim…

Kabarır yüreğim,
Kabarır aşka yeni bulanmış çaylaklar gibi
Nefes alır veririm,
Nefeslerim ciğerimi delecek
Kavgaya girmiş gibi
Gövdem titrek,
Gövdem on adamdan dayak yemiş gibi…

Yalan… bildiğim her şey, hepsi yalan
Bir mektup yaz bana
Ne çok ihtiyacım var buralarda
Hayallerini anlat
Babandan bahset
Son mektubunda bir kedi edindiğini yazmıştın
Hani içine birazda kendinden koy
Bir ucundan kokunu sür,

Döneceğim demiyorum, dönmem
Dönecek diyorlarmış, dönemem
Sıram gelince bende öleceğim barış için
“Barış için diyorlar”
Barış için ölür mü insan diyeceğim
Susuyorum,
Çocuklar geliyor aklıma
Ben çocuklar için öleceğim…