Ben Çocukken Şiiri - Ömürlü Aksoy

Dinle anlatayım köyle, köylümü,
Yemyeşildi köyüm bizler çocukken,
Tanırdım hem küçük, hem büyüğümü,
Sevgi, saygı vardı bizler çocukken.

Çobanlar dağlara çıkar baharın,
Üç-beş sürü idi sığır, davarın,
Çömleğe basılır, peynir, yağların,
Hepsi satılırdı bizler çocukken.

Kuzular meleşir, hep oynaşırdı,
Gençler güreşir ve şakalaşırdı,
İnsanlar iyilik de yarışırdı,
Küsler barışırdı bizler çocukken.

Temiz, gürül gürül akar suları,
Tam dört olukluydu Ceylan Pınarı,
Hepsi ekilirdi bahçe, bağları,
Dağ kekik kokardı bizler çocukken.

Komşusu komşuya yardım ederdi,
Birlikte ağlardı, hem de gülerdi,
Hastaya, düğüne mutlak giderdi,
Halk yardımseverdi bizler çocukken.

Ömürlü sılayı rahim edesin,
Eski dostlarını tekrar göresin,
Yaşlının elinde gidip öpesin,
Severdiniz dersin beni çocukken.

Ömürlü Aksoy Didim/Aydın
"Ömürlük Şiirler" adlı şiir Defterimden
sayfa:37