Ben Çocukken Şiiri - Ahmet Karataş

Ben çocukken
Para nedir pek bilmezdik
Çikolata filan yemezdik
Ben çocukken
Camdan bilyelerimiz
Özenle topladığımız
Gazoz kapaklarımız vardı

Ben çocukken
Tahtadan arabamız
Ağaç dalından atımız vardı
Bazen ardımızdan bağırıp
Bazen yanına çağırıp
Bilmece soran dedelerimiz
Masal anlatan nenelerimiz vardı

Ben çocukken
Arkadaşlarım vardı
Bıkmadan oyun oynadığımız
Kavgamızda bile neşe vardı
Oyuncağımız çamurdandı ama
Paranın satın alamayacağı
Mutluluğumuz vardı

Ben çocukken
Hayallerim vardı hesapsız sınırsız
Kimisi hiç başlamadı
Kimisi yarım kaldı
Ben çocukken yıldızlar kadar
Umutlarım vardı
Kimisi elimden kayıp gitti
Kimisi mum gibi sönüp gitti.!