Ben çocukken küçük şeylerle mutlu olurduk.
Ben çocukken, radyolar bataryalı,
Filimler siyah beyazdı...
Ben küçükken evler tek katlı,
Dostluklar çok derindi...
Ben çocukken de bahçelerden müzik sesleri gelirdi.
Ben çocukken masalla değil, ninnilerle uyuturdu analar.
Tıngır mıngır beşik sesleriyle..
Ben çocukken sokaklarda bozanak cevirir,
Yakan top, saklanbaç, uzun eşek oynardık.
Ben çocukken komşu kızına aşık olur utanır,
Söyleyemezdi delikanlılar....
Ben çocukken resimli aşk romanları okunur,
Ses dergisindeşiir yaışmaları yapılırdı.
Ben çocukken 62 den tavşan yapar,
Dört yapraklı yonca arar mutluluğu bulacağımızı,
Hayal ederdik.....
Ben çocukken...güneş aynı yerden doğardı.
Kırmızı geliniliğini giyer batardı.
Şimdi de güneş doğudan doğuyor..
Gözyaşları batıdan yükseliyor..
Ben çocukken de Türkiye'de sabahlar aynıydı.
Ben çocukkende aynıydı dünya! ..
Ama neden mutsuz sabahlar çoğaldı.
Neden anneler çocukları kaygıyla gönderiyor.
Bizler büyüdük,.....
okul bitti, iş,hayatı,ev, çocuk, eş. akraba derken....
Mutlu uyandığım! sabahları özlüyorum! .........
25.05 2010
Gülseren AkdaşKayıt Tarihi : 31.8.2010 18:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir şiirimle size eşlik etmek isterim.Saygı,sevgilerle.
Ben Çocuğum
BEN ÇOCUĞUM
Farklıdır dünyam
Karnımı doyurmakla kalmayın
Sevgi ve ilgi beklerim
Benimle ilgilenilsin
Çeşit çeşit oyunlar isterim
Dostum olsun hayvanlar
Ailede atılsın ilk sevgi harcım
Mutlu bir yuvada
Anem, babam ve kardeşlerim
İşte benim en büyük emelim
Doğrular öğretilsin
Ben çocuğum
Yanlışlarımda yol gösterilsin
Öğreneceğim hayat yolunu
Emek isterim
Sizlere verebileceğim
En güzel duygu
Bilin ki neşe kaynağı
Geleceğinizin temeliyim.
ilhan Koruyucu.
TÜM YORUMLAR (3)