Ben Çocuk Olsaydım Şiiri - Damla Bişkin

Düşe kalka büyüdüm bende tüm çocuklar gibi.
Beklerim epey zamandır özlemimden o günleri.
İstedim uçurtma uçurup gökyüzü avlamak,
Engeldi hayattaki koşuşturmalarım halbuki.
Annem ninni söyler babam masal okurdu.
evvelsi gün pencereme o masal kuşu kondu.
Annem dedi küstürme burası onun yurdu.
Bir çift iri ışık yansır orda ondan dupduru.
İnsanların sevgisi işlenirdi ilmik ilmik içime,
Hem akıllı hem konuşkan derlerdi bu cimcime.
Çürüyünceye dek dişlerimiz yerdik çikolata şeker
En bi sevdiğinden başlamalı insan,kime ne?
Ramazan davulu gibi atan kalbim,
Ansızın heyecanlanıyor gülen yüzler gördükçe.
Kimi zaman kandırılıyor olsa da yüreğim
İtimad etmek istiyor istemsizce.
Tereddütsüz inanırım başka bakarım hayata,
Kamaştırır gözlerimi elimdeki pamuk şeker adeta.
Saçılmış bir nar gibiyim esasen etrafa
Neşem daim sevincim mütemadiyen...