Ben Çizerim Şiiri - Serdar Şimşek

Nazımı da kıskandıracak dizelerim var benim!

Ah bir de dizlerim yaralı olmasa
Buna da şükür etmeyi öğrendim
Çocukken düşünce uf oluyor
Öpünce geçiyordu belki dizlerimizdeki yaralar

Yaşlandığın da düşersen eğer yüksekçe bir aşktan...
Kalbin yaralanıyor
Öpünce geçmeyecek kadar!

Bu sokaktan sen geçmişesindir diye geçiyorum.

Belki ayak izlerimiz kavuşur

Köşe başındaki kitapçının bütün kitaplarını karıştırıyorum
Belki bir dizeye seni sıkıştırmıştır şair diye...

Oysa bütün mesele belki o kitaba dokunmuşsundur
Bende dokunursam ellerimiz buluşur
Avuçların avuçlarımda terler
Ilk gunki gibi hani!

Çayıda ince belliden icersin belli
Çok bilindik bir handa
Belki de şu anda

Bende içiyorum
Kimbilir aynı bardaktan içimizizdir
Bilhassa
O zaman öpüşmüş sayılır mıyız?

Bana bak kadın
Kaderimi ben yazmadım
Ama Tanrıyı kıskandıracak kadar sevebilirim seni

Durduk yere iki çay isterim
Seninle içerim

Kaderimi ben yazmadım ama
Kederimi ben çizerim.