Ben güneşte doğdum,
Toprakta koştu hep çocukluğum
Dörtnala,özgür.
Gelincikler açtı
Şehitlerimin kanıyla.
Çocukluğum geçti
İstiklal marşında,al bayrağımda
Atamın sarı saçlarında.
Ben,çınarım,toprağımda.
Dallarıma örtülen kara gece
Çarşaf çarşaf dolanırken bedenime
Uğraşma benimle,
Ben çınarım
Köküm toprakta.
Ot gibi ezmeye çalışsanda beni
Dallarımı kurutsanda, sömüre sömüre
Ben çınarım,.
Köküm toprakta.
Sanma, bir dokunuşta yıkacaksın kalemi
Benim gibi çocuklar var orada
Ben insanım.ben halkım
Atamda,bayrakta,kanda
Ben çınarım,
Köküm toprakta.
14.08.2010
Faruk SangiKayıt Tarihi : 14.8.2010 19:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
öylesine içten soluyorum ki satırları
ne bileyim işte
bu bir bendemi oluyor bilmiyorum
dugusallığım
yazardan daha fazla sanıyorum
kutlarım yürekten
TÜM YORUMLAR (1)