Ben Çektim Bacağımı Şiiri - Ali Tekmil

konaklar açmıştım gül gelişinden
dört yanı da bülbül ötüşlü
gidip bir lâleye kenar oldunuz
bilirim lâledir tarihin damında biter
anca bir süğem öteyedir kokusu
ben her sabah sesimi
salarım da insan içine
döner gelir konduları göçerleri
hem giderken Anadolu yaylasıdır
hem geldiğinde bozkır bolluğu
hangi çiçeği ararsan içinde
demet demet
öyle misk öyle amberdir ki
konağımın kokusu
kocaman bir süpürge çek
bütün bağlarına
al yerine koy

yedi deniz giydirmiştim senin için
yedisi de Akdeniz işi
yedisi de Ege mavisi
sen cılız bir çayın
kör gözüne rimel olup
insan içine çıktın
birkaç ay bakıldı yüzüne
sonra
bir çölün umarsız yazgısına yazıldın
bir yakamoz bir gurup alayı
çıkarırdım her akşam
Akdeniz'in ve Ege'nin atlasından
bahtı açılırdı seyredenlerin
bütün iyilikler bir kütüğe çakılırdı
ya bir bağbozumuna elde şarap inilir
ya da beşinci vitesle kerevete çıkılırdı

yol yordam bağladım senin için
kış zamanı kardelen
yaz zamanı gelincik
hem giderken gülücüğü püsküllü
hem gelirken
sen
hoyrat bir çıkmazın gece üçüne
sofrayı serdin
ne ayışığı tutar elinden
ne günışığı
hem çatal bükülmüş belinden
hem kaşığı
benim yollarımı bal- şeker yürür
her biryanı öpücük bulaşığı

bütün kuşlarımı sana uçurdum
tahtalı
üveyik
gece ötüşlüleri
martı çığlığını
serçe sekmesini
senin pencerende bir kara gam kuşu
nöbette gece gündüz
yaklaşmak ne mümkün
karaya boyamışsın
kaz gagalarını bile

şimdi
anladım anlayacağımı
mümkünü yok dalacaksın sen bu kuyuya
ben çektim bacağımı

Ali Tekmil / 01.05.2004- Kocadağ.