Ben çaresiz Şiiri - Musa Ataç

Hep vurgun yedim senelerce kaderden,
Ben yılgınım anlayın,anlayın çaresizliğimi,
Acısını ancak var olmanın eceli temizler,
Birde gözyaşlarımı yıkayan yağmur damlacıkları.
Ben yılgınım anlayın,anlayın çaresizliğimi.

Merhamet diledim dualarımda,
Sadece acılar yağdı,sagnak,sagnak
Ördü hep agını kader ilmek,ilmek
İçtim kadeh kadeh zehrini hüznün
Şaheserler yarattım çektiğim acılardan.

İsyan olup yagdı hep dualarım,
Yıkıldı başıma kubbeleri mabedimin
Yok oldu birer birer hayallerim,geleceğim
Süregeldi gecelerce en kasvetli sessizliği
Yıkıldı başıma kubbeleri mabedimin.

Öğrendim artık yalanı,ihaneti,darbelerini hayatın,
Egilmez ki utancından yüzü hilelerinin
Ne yazacak şiirim kaldı,nede dinleyecek şarkım
İnsan kalbime indirdim en alçakça kahpeliği,
Egilmezki utancından yüzü hilelerinin.

Seller,tufanlar,depremler viraneye çevidi beni
Ben yıkılmışım anlayın,anlayın çaresizliğimi
Hani hep seven,sevginle titreyen yüreğim
Hani kaybederim korkusuyla uyumadığım gecelerim
Nerde hani? seni insan bilen benliğim nerde kaldı
Ben yıkılmışım anlayın,anlayın çaresizliğimi.
ARTIK BU ÇORAK TARLADA SUSUZ BÜYÜYEN ÇALIYIM BEN....