Ben çalılıklarda büyümedim Şiiri - Akın ...

Ormanda büyüdün,
Güneş en tepedeyken
her vakit, doğayla bir akit.
Cıvıldayan kuşlarda, güle güle;
Onlar da sana.
Börtü böcek gülümser,
Renkli kelebek uçar,
Koşturur ağaçta sincap;
Denemez ki bunlara hicap.
Yeşillerde büyüdün
Ve pembe neşede,
Güle oynaya
Sözün de eri ama:
Çalılarda büyümedin.
Sevmedin karmaşıklığı.
Debelenmemişsin oralarda.
Hep sade bir güzellik diledin
Ama sapsade.
Ormanın içinde
Bir orman özlemiyle.

Anlatır anneleri çocuklara
Dere Cini masalını.
Gülümseyen gözbebekleri,
Çocuklar koşup oynayan
Ve uçurtma uçururlar.
Tartışsalar bazen,
Ama hemen barışırlar.
Çoğunda, üzülseler
Söylemezler.
Atsalar da içlerine,
Ama yine de hayat hep
Onlar için sevinçtir;
Kolayca bertaraf edilir.
Bir gün küsüp
Diğerinde barışan’da,
Gene de çalı çırpı vardır.
Bazı çocuklarsa ayırır
Kavga edenleri,
Uzlaşma çözümdür.
Unutmaz, unutamaz
Arkadaşlıktaki verilen
Sözün değerini.
Çiçekler içinde bahçede,
Yemekten sonra
Top oynamaya.
Evet, bazı çocuklarsa,
Daimi; itişkenleri ayırmıştır.
Sapsade biçemiyle,
Ormanın içinde
Bir orman özlemiyle.

Kuyuya bir kova
At cancağzım,
Kovaya süttozu,
Veya Limontuzu kovaya;
Bak nasıl çıkacağım.