ben bir köpük
çağıl çağıl çağlayanın ardında bıraktığı..
ben bir kum tanesi
engin dalgaların umarsızca ıslattığı...
sen tek bir nefes
hiçliğin -yok- olmadan
bir kez daha hissetmek istediği...
biliyor musun? .
bizim oralarda köpüğe rağbet yoktur
bilen bilir kaşıkta boğulur..
kaymak ziyade..
bizim oralarda kum zaten yoktur..
kil başta taç; her derde derman olur...
bizim oralarda,sizin buralardaki gibi
tek gerçek;
son nefes....
sahnede sana verilen rolunün
dışına çıkmadan oynamanın gururu...
rol yapmaktan yoruldu ruhum...
aç kapını geliyorum yanına Jan Dark
yanacağım seninle...
Penolope gibi örülemeden saçlarım...
Kayıt Tarihi : 5.2.2009 01:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (23)