Ben Buyum Şiiri - Ahmet Narin

Sessizliğe gömülen, gemi gibiyim
Giderim okyanuslarda, yıllarca
Unutulurum, unuttururum, kimse hatırlamaz beni
Bedenimdeki yangın, kalbimdeki sevda
Sönmez başka türlü
Ben, benimle derin sularda, bir ben, birde hırçın dalgalar
Uykuya dalarım karanlıkta, dinlenir yanan bedenim
Öyle bir gün gelir ki, ikna edemem kalbimi
Fayda etmez, yanan bedenime, bütün sular
Hızla uzaklaşırım, dost olduğum, derin sulardan
Bırakmak istemeseler de giderim
Hiçbir sözü duymam
Korkarım kendimden, korkarım kalbimden
Korkarım sevdiklerimden, onları incitirim diye
Ben değil, sevdam olur artık, girer bedenime, yönetir beni
Hiçbir nesne fayda etmez, Arştaki o kalbime
O terk etmiştir dünyayı
Çıkmıştır seyahate duygulularıyla
Ruhum dinlenir, kalbim sakinler, o güzelim yerde
Başka çaresi yoktur, mecnun kalbimin
Onu sakinleştirmez, yeryüzünün süsü
Sadece o vardır artık, onu rahatlatan
Duası gökyüzündedir
Korksa da, bilir ona gittiğini
Adım adım, mecburen
Şaşkındır, titrer, tövbe, ibadet
Tüm hayatı, böyle geçer işte
Benim kalbimin
Ben buyum, buyum işte!