Ben Anadolunun Ufak
Ama Şirin İli Derler Burda Doğdum
Muş...
Daha Yürümeği Bilmeden Ağlamayı Öğrendim
Çocukluk Yıllarım Da
En Çok Özlem İçinde Olsun Dediğim
Kışın Bir Lastik Ayakabımın
Delik Olmayıp Sağlam Olup Bende
Kayamağa Gidince Ayaklarımın Üşümemesiydi
Her Ne Kadar Lastik Ayakabımın
Delik Olsaydı Yinede Bende Arkadaşlarımla Gider Kayardım Kızağımda Demirden Ufak Ama Şirin Di..
Arkadaşlarım 3 Saat Kaysaydı
Ben Bir Saat Kayardım
Ama Sonra Eve Gelir Saatlerce Ağlardım
Çünkü Ayaklarım Sırıl Sıklam Olmuştu
Annem Avuçlarıyla Ayaklarımı Tutardı Ovardı
Oda Ağlardı Ama Yoktu
Olsaydı Belki Oda Bir Lastik Ayakabı Alırdı
Üşümemem İçin
Biz 8 Kardeştik
Hepsi Sıralı Böyle
Babam Bakamıyordu Bize
Kıyafetlerimiz Büyüğün Küçüğe
Diye Sıralı Giderdi
Ramazan Aylarında Ezanın Okumasını Beklerdim
Her Kesin Babası Elinde File Dolu Eve Gelirken
Benim Babam Eli Boş Yüzü Asık Gelirdi
Çünkü Yoktu
Oda İsterdi Almayı Ama Yoktu
Bende Derdim Babam Şimdi Elinde File Dolu Gelir Umutlarıyla Yol Beklerdim
Ama Yoktu
Hiç Bir Şey
Bir Tane İneğimiz Vardı
Annem Sütünü Sağardı
Ama Bize Süt Vermezdi
O İneğin Sütünü Ablamla Alır Gider Pastaneye Satardık
Yerine Ekmek Alırdık
Yoğurt Bile Haftada Bir
Ya Yapardı Annem Yada Yapmazdı
Çünkü Yoktu İmkanlar
Gülmek Çok İsterdim Ama
Gülmeği Beceremezdim
Çünkü Hep Yüzü Asık Olurdum
Bir Gün Yerde Para Buldum
O Kadar Sevinçli Eve Geldim
Anneme Anne Ben Para Buldum
Beni Dövdü Nerde Bulduysan Onu Götür Yerine At Gel
Daha 7 Yaşlarındaydım
Çok Üzülmüştüm Neden Annem Onu Yaptı Diye
Oysaki Ben Parayı Bulduğum Yere Bıraktım Başkaları Aldı Onu Gördüm
Yoksul Büyüdük
Ama Şerefli
Hisyeti Adam Gibi Adamlığı
Bize Kardeşlerime Aşı Yaptı Annemiz
Şimdi Her Şey Var İş Güç Para Pul
O Her İnsanda Olandır
Belki Ama
Bir Şey Her İnsanda Olan Yoktur
Yürek
Sevgi Saygı Dostluk Ve Kardeşlik
Her İnsanda Olamaz
Parası Olur
Ama Onuru Şerefi Olamaz
Buda İnsanım Diye Geçinir
Eğer Bir Gün Onurumu Şerefimi Kaybetiğimi Bilsem
Ayaklarıma Beton Bağlarım
Bu Zalim Ve Acımasız Dünyada
Başı Eğik Yaşamak Değil
Başı Dik Yaşar
Kendimi Atarım Azgın Denizlere
Asla Yaşamağı Düşünmem Bile
Şereflice Yaşa Ama Dik Yaşa
Yüreğinde Kalbinde Onur Şeref Olan Bir İnsanda
Acıması Hiside Olur
Düşsen Ellerini Uzatır Kaldırmaya
Şerefsiz Zengin Dostun Olacağına
Beş Parasız Çoban Dostun Olsun
Korkma Asla Seni Ne Aç Bırakır Nede Satar
İşte Bu Zalim Ve Acımasız Dünyanın Dostu Dostlukları.....mehmet avar
Kayıt Tarihi : 14.8.2009 19:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!