Ben burdayım Şiiri - Hasan Güzel

Hani ölüm ayırırdı seni benden,çok seviyordun
Herşeyimsin birtanem yeşil gözlüm diyordun
Beni ben olduğum için sevip kabul ediyordun
Öyleyse ben burdayım,sen nerdesin.?

Dikensiz yol olmaz demiştim sana,acısız hayat
Sana sözlerim sevgi ve aşktı,deyildi edebiyat
Yüreğim binlerce kez haykırıp etse feryat
Sesim gelmiyor galiba,ben bıraktığın yerdeyim,sen nerdesin.?

Dogruları yanlışlara tercih ettim sendiye
Bagladım kendimi körü körüne sana olan sevgiye
Seni sevmek yetermiş be sevgisiz ölmeye
Ben bıraktığın yerdeyim sen nerdesin söyle

Dostu düşman ettim kendime,resti çektim ataya
Aklımı hapsettim beynimdeki en derin kuytuya
Duygular tahtta çıkınca,söz geçmedi akılsız kafaya
Ben bıraktığın yerdeyim,aklımı ver duygularımı al git

Bana söylediğin sözler başkasını mutlu edecekse
Gözlerin başkasına bakıp,ellerin elini tutacaksa
Yüzün,dudakların,gözlerin başkasına gülecekse
Ugrama bıraktığın yerin üç beş şehir bile berisine

Ve benden asla anlayış bekleme ihanete
Ben aşkımı sevgimi ne paraya satarım ne servete
İçimdeki sevgiler eğerki birgün dönerse nefrete
Yani ateş düşerse gönlümdeki o güzelim duygulara

Hasar büyük olur diyorsunki ateş düştüğü yeri yakar
Ama bir kıvılcım binlerce hektar ormanı sarar
Kıvlcım yüreğimdeki filizde başlarsa tüm yüreklere sıçrar
Ne yaş der ne kuru,ne canlı der nede cansız

O ateşde senin gibi vicdansız vede insafsız
Seviyorsan adam gibi seviyorsundur,ihanet anlamsız
Bir seveni vurmaktır senin yaptığın silahsız
Delilsiz vede cezasız kim vurduya götürürcesine

Sevgimin ve duygularımın katili ben burdayım
Bıraktığın şekilde deyilim,ağır hastayım
Beni unuttuğunu,sevmediğini duymaktayım
Dogruysa sakın gözüme gözükme,yalansa bıraktığın yerdeyim.