Vahşice, deli deli esen bu rüzgarı tanıyorum.
Burnuma kokusu geliyor, özgürlük yurdumun.
Rüzgarla, rüzgara teslim ,
Gökyüzünün derinliklerine uçmalıyım.
Bir kartal gibi kaybolmalıyım ,
Bulutsuz diplerinde gökyüzünün.
Bırakmalıyım ne varsa ardımda,
O korkulan derin boşlukta ,
Yok olmalıyım.
Belki bu defa ,
Dönmeyesiye seferim.
Yok içimi ezen tek sevda,
Sadece üzerinde süzüldüğüm,
Özgürlük kokan ormanlara,
Son bir kez bakmalıyım.
Rüzgar çağırıyor, uçmalıyım...
Saçlarımda özgürlüğün elleri
Bu şehvetli çağrılışa karşı duramam ki.
Artık vakit tamam, kurtulmalıyım.
Sevimli, sevimsiz ne varsa,
Bir esvaptan soyunur gibi soyunmalıyım,
Ağırlıklarımı düşürmeliyim omuzlarımdan.
Uçurumdan süzülmeli,
Rüzgarla, rüzgar olmalıyım.
Tek kanat çırpmadan,
Yurduma dönmeliyim...
Ben buralı değilim.
Dön fermanım kalbimin kuytusunda,
Aklım öz yurdumda,
Görev bitti ,vakit tamam,
Gitmeliyim...
Şule Akşit 08.11.2016
Şule AkşitKayıt Tarihi : 9.11.2016 17:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!