Ben Burada Yokum Şiiri - Elvera Korkmaz

bak yine buradayım
evimin balkonundan saat 23:23 seyre kaldım
ne gördüğümü sandığım yıldızlar
ne de duyabildiğim tek bir ses;
yok artık o kapının ardında bir sen
herşey dönüp dolaşıp başa sarıyor, umut etmek boşuna dediğin andan beri
tutmaz oldu ellerim,uykuyu unuttu bedenim
şimdi sensizlik tek sahibi olduğum şey sansam da
bu kabulleniş herşeyin başlangıcı
bak yine buradayım

serzenişlerim duyulur mu şu sokağın ötesinden
daha fazlasını istemez ki yüreğim
bir kadehte geçmiş diğerinde sen
içtiğine pişmanlık duymasanda
unutma hiçbirşey yıllanmış şarabın tadını vermez
ama kal demeye yetmiyor artık kelimelerim
seninle yıllanmak, hezeyanlardan kurtulmak
adınla yaşlanmak istiyorum
dokunamadığım bedenin,kelimelerinle cürmünde boğulmakta
şimdilerde aldığım her nefes bir ıstırap
ne ölüm ne de kalmak
ne seni ne de sensizliği ister nazicane duygularım
duyamıyorum yüreğimin sana olan inancından
nereye kadar
artık durmaz bu gönül istenmediği yerde
bilirki inancın olmadığı yeri şüpheler sarar
beni, ben yapan sevmelerin nerde
sormayan kadınsa tek isteğin
artık o kadın yok nede merakı
unutma bir kadını yok etmenin,
en büyük adımını attın
lakin
ben burada yokum