Ben Bulamadim Şiiri - Erbil Tanis

yorgun bir gunun sonunda
sicak ruzgarlarla dagilmis saclarindan
gormek dunyayi
tutmak ellerinden,haykirmak geceye
askini gormek karanin kopkoyu ortasinda
seni dusunmek gecenin en issizliginda
biliyorum bir gonul kusmus orada
icinde kalmis aci hatira
yakariyor,adaklar adiyor
mum dikiyor aski icin yatirina
anlatiyor kendini dusluyor hasretini
birakmis dusunceleri ah ile vaha
ozlemi sanki gocmen kusun kanadinda
ucan bir martinin cigliginda
kulaklarimda tek basima bir islik
ne huzzama konar nede kurdili hicazkara
gece kara hersey kara sarmak ister
ellerinden tutunup yar'a mesk etmek ister
askinin isiginda
dumensiz bir gemiydi sanki
kaptansiz
hislerin kiyisina her dalga vurdugunda
cullanir uzerime kocaman bir dalgalar
saat sanki durmus icerimde anilar
birakir herseyi bir kenara
git getir der gonul bana
tut ellerinden sikica birakma
olanlara
katlanma sokma kalbini ah ile vaha
bekleme yol varya
birakma kendini yelkovana
donmesin artik onsuz dunya
aradigim bilmem neki
mutluluk sadece sende sakli sanki
gitmez ayaklarim bir baska kapilara
ne olur artik anla
yol hala yakin cikip gel
yada benide al yanina
eger hatalardan donulseydi adim adim
ben bu hayati oturur yeniden yazardim
kaderim deyip katlanmazdim
ne icimdeki isyanlara nede gecmis kavgalara
dalda bir cicektin meyvesi askin
dikenli bir guldun
sana inandim
hayat bir bulamaca ben bulamadim
sana inandim sana inandim