Ben bu zulmü yeneceğim Şiiri - Kökeli Ozan

Hasret kokan dağ gülüsün,
Sen bensiz solar ölürsün.
Dikenkerle örülüsün,
Ben bu zulmü yeneceğim.

Kavuşmak ne zormuş meğer,
Bu Aşkta ağırmış bedel.
Sevdim seni sevdim güzel,
Ben bu zulmü yeneceğim.

Toprak olup çürüsemde,
Sürüm sürüm sürünsemde.
Suskunluğa bürünsemde,
Ben bu zulmü yeneceğim,

Mecnun gibi kör etsende,
Kerem gibi kül etsende.
Boyun büküp söz etsende,
Ben bu zulmü yeneceğim.

Neden böyle düştüm derde,
Hata nerde kusur nerde.
Bu sevdaya çektin perde,
Ben bu zulmü yeneceğim.

Beni dertten derde atan,
Yüreğime zehir katan.
Keder ekip hüzün satan,
Ben bu zulmü yeneceğim.

Hiç arayıp sormasanda,
Acı gerçek hayel sanma.
Sevdim seni anlasana,
Ben bu zulmü yeneceğim.

Her yanın hasret koksada.
Gözlerim yaşla dolsada,
Bir ömür sensiz olsada,
Ben bu zulmü yeneceğim.

Kölen oldum gönlüm yasta,
Gözlerim bak doldu yaşla.
Benim gönlüm sana hasta,
Ben bu zulmü yeneceğim.

Geçersem bir gün kapından,
Görürsen beni ardımdan.
Sanma unuttum kahrımdan,
Ben bu zulmü yeneceğim.

Hiç vijdanın yokmu senin,
Yüreğime sardın hüzün.
Neden böyle yaptın gözüm,
Ben bu zulmü yeneceğim.

Ben seninle oynamadım,
Bir gör beni ne haldayım.
Sevdim seni anlamadın,
Ben bu zulmü yeneceğim.

Sigaramda duman oldun,
Halim berbat yaman oldum.
Rüyalarda görür oldum,
Ben bu zulmü yeneceğim.

Veda ettin çaktırmadan,
Hiç yüzüne baktırmadan.
Öldürdün beni Kahrımdan,
Ben bu zulmü yeneceğim.

Her seveni benim sanma,
Benim gibi sende yanma.
Şu fani dünyaya kanma,
Ben bu zulmü yeneceğim.

Öyle mahsun bakmasana,
Gücenirim yoksa sana.
Sakın sitem etme bana,
Ben bu zulmü yeneceğim.

Sen bende hep olacaksın,
Yüreğimde kalacaksın.
Şiirlerle dolacaksın,
Ben bu zulmü yeneceğim.

Saygıda kusur edemem,
Gönlüme sevme diyemem.
Kaybolup ansız gidemem,
Ben bu zulmü yeneceğim.

Bu şiiri yazdım sana,
Kalbimde yer kazdım sana.
Sakın ola mezar sanma,
Ben bu zulmü yeneceğim.

Kökeli ozan yar ne desem,
Olurmu hiç özlemesem.
Değer veripte sevdiysem,
Ben bu zulmü yenecegim.