Ben Bu Sokaklarda Büyüdüm Şiiri - Hakan ...

Hakan Pütün
7

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Ben Bu Sokaklarda Büyüdüm

Ben bu sokaklarda büyüdüm
Kahkalarım da bu sokaklarda duyuldu
Feryatlarımda!
Ben bu sokaklarda öğrendim
Dostluğu
Kardeşliği
İnsanı, insanca sevebilmeyi
Paylaşmayı, kaynaşmayı
Bir lokmayla doymayı
Bir hırkayla ısınmayı
Tebessüm ‘ün kıymetini
Hüznün kıyametini
Sevginin değerini
İnsanın diğerini
Bu sokaklar öğretti Bana,
Mert olmayı,
Cesur yaşamayı
Asil durmayı,
Aslını unutmamayı
Bu sokaklarda öğrendim ben,
Ben kimsesiz bu sokakların,
Kimsesi'yim sesiyim.

Hakan Pütün
Kayıt Tarihi : 24.4.2018 10:20:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Çocukluğumuz farklıydı hepimizin, ben kendimi bildim bileli hayat ve yaşam mücadelesi içinde oldum hep, ekmeğini küçük yaşlardan beri kendi kazanıp, biriktirip, biriktirdiğini hem ailesi hem kendi için harcayan, kazandığının kıymetini bilen bir çocuk oldum. Bizim çocukluğumuzda şımarma şansınız yoktu pek, en azından bunu kendim için çok rahat söyleyebilirim, hele bir de beş çocuklu babası memur bir ailede dünyaya gelmişseniz bu şansınız otomatik olarak beşte bire inmekte hatta sıfırlanmakta. Üç erkek kardeş sonrası dünyaya gözlerinizi açmak demek mevcut giysileri giyecek, mevcut oyuncakları ve diğer araç gereçleri kullanacak son kişisinin siz olacağı anlamındaydı. Ben hiçbir zaman bu durumdan şikayetçi olmadım ,gerçi olsam bile mevcut durumun değişeceği yoktu.. “ İnsan paranın nasıl geldiğini anlayınca, kıymetini’ de o denli iyi biliyor, her bir kuruşuna daha bir önem veriyor..” Ben çocuk yaşımda bunun farkına varmıştım ve biliyorum ki bu kazanımım bir ömür bana ışık tutacaktı. Her şey para değildi elbet yeni bir yaşam mücadelesinin ilk adımlarının başlangıç noktasıydı çocukluğumun her anı. Yeni insanlar farklı yüzler ve dahası. Lise son sınıfa kadar her yaz tatilinde birçok iş yerinde çalıştım, çok şükür hayatta para kazanmanın yanı sıra, birçok şeyi yaşayarak öğrenme fırsatım oldu. Ve büyüdükçe keşkelerimin arttığının farkına vardım, büyüdükçe büyüyen dertler, sıkıntılar ve insanların ikiyüzlü alçak tavırlarını gördükçe keşke hep çocuk kalabilseydik demeden geçemiyor insan, Her ne kadar çocukken çocuk olamasak da… Belki hiç birimiz büyümemize engel olamazdık ama içimizdeki çocuğu ebediyen yaşatmak elimizde.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Hakan Pütün